آیا مراکز سالمندان نهاد خانواده را تضعیف می کنند؟

برخی این‌چنین حکم می‌کنند که: تبلیغات علیه خانه‌های سالمندان باعث قوام نهاد خانواده و محکم ماندن پیوند بین فرزندان و والدین می‌شود.

کسی که چنین حکمی می‌کند درباره مراکز سالمندان پیش‌فرضی دارد که اصلاً صحیح نیست. این پیش‌فرض از اینجا آمده که معمولاً القا می‌شود خانه سالمندان جای متروکی است که پیرانی که ترحم انسان را برمی‌انگیزند در آنجا رها شده‌اند و فرزندان  بی‌احساس و بستگان آن‌ها هم به آن‌ها سر نمی‌زنند. این تلقی اگرچه در جامعه قوی است ولی خوشبختانه واقعیت ندارد.

استحکام نهاد خانواده یک اصل است ولی نباید در عمل به آن دچار اشتباه شویم. اگر به‌طور مثال سالمندی به‌دلیل سکته مغزی دچار از دست دادن قوای حرکتی‌اش شده باشد و حتی قوه بلعش را از دست داده باشد او را برای مدت طولانی در بیمارستان نگه نمی‌دارند، امکان نگهداری‌اش در منزل هم نیست چرا که روش تغذیه و بهداشت و درمان او تخصصی می‌خواهد که افراد عادی آن را نمی‌دانند؛ در چنین حالتی تنها جایی که می‌تواند به‌عنوان یک حد فاصل مناسب بین منزل و بیمارستان درنظر گرفته شود که هم سرویس لازم را به بهترین نحو به سالمند بدهد و هم مخارج غیرضروری ولی سرسام آور بیمارستان را نداشته باشد مراکز سالمندان مناسب هستند. حال اگر این سالمند به مرکز سالمندان منتقل شود آیا نهاد خانواده متزلزل شده است؟ اصلاً این موضوع مربوطی است؟

آیا اگر کسی پدر یا مادرش را در صورت نیازشان در بیمارستان بستری کند نهاد خانواده تضعیف شده است؟! آیا اگر فردی فرزندش را برای نگهداری به مهدکودکی بسپارد نهاد خانوده‌اش ضربه دیده است؟! آیا اگر کسی پدر یا مادرش را پس از یک جراحی سنگین و در مدتی که آن‌ها نیاز به مراقبت‌های ویژه‌ای که افراد عادی در منازل آن‌ها را نمی‌دانند؛ موقتاً تا حصول بهبودی نسبی در یک مرکز سالمندان مناسب بستری کند قوام نهاد خانواده‌اش لطمه دیده است؟! پاسخ این پرسش‌ها نه تنها منفی است که عکس آن‌ها صحیح است اگر فرزندان وظیفه شان را به درستی در قبال والدینشان انجام دهند به استحکام نهاد خانواده یاری رسانده اند.

کسی که چنین ادعایی می‌کند فرضش بر این است که فرزندانی پیدا شوند که پدر و مادرشان را در دوران سالمندی در محل متروکی به‌نام خانه سالمندان رها می‌کنند و خود به‌دنبال کار و زندگی‌شان می‌روند. در پاسخ باید گفت اولاً آن فرزندانی که می‌خواهند پدر و مادرشان را رها کنند اگر خانه سالمندان هم نباشد آن‌ها را عملاً رها می‌کنند. ثانیاً اگر مرکز معتبری پیدا شود که آمار بگیرد یقیناً اکثریت قریب به اتفاق سالمندان مقیم در مراکز سالمندان از این نوع نیستند. ثالثاً تجربه و اطلاعات ما نشان می‌دهد سطح رضایت‌مندی نسبی سالمندان در این مراکز به طور عمومی پایین نیست و این موید این واقعیت است که سالمندان در این مراکز از سطح کیفی زندگی بالاتری نسبت به وقتی که در بیرون از این مراکز به‌سر‌می‌برده‌اند برخوردار هستند.

همه این نکات نشان‌دهنده این هستند که برخلاف ادعای برخی، مراکز سالمندان نه‌تنها در عدم استحکام نهاد خانواده نقشی ندارند بلکه برعکس، نهاد خانواده نزد اغلب سالمندان و خانواده‌هایشان در این مراکز بیش از پیش تقویت شده است.